Charlotte.

Wie is Charlotte Roggeman?

Charlotte is 22. Ze studeerde recentelijk af als Bachelor Retail Management aan de HOGent en woont in Dendermonde. Ik ontmoette haar toen ze als jobstudente aan de slag was voor een van mijn vorige werkgevers. Ze zat bij me aan tafel tijdens de lunch, hielp klanten in de verkoop en stond model in één van de fotoshoots die ik er deed. Ze kwam op me over als een zachtaardig iemand, vriendelijk, rustig. Niets deed me in die tijd vermoeden dat Charlotte met een persoonlijk probleem worstelde. Charlotte stotterde. Al haar hele leven lang. Iets wat ik pas een jaar later ontdekte, toen ik via Facebook las dat ze een platform en podcast was gestart waarmee ze het bewustzijn rond stotteren wil vergroten: Trust Your SSStruggle.

Bij de voorbereiding van deze shoot bekeek ik de deelname van Charlotte aan een podcast van Onbespreekbaar rond het thema kwetsbaarheid. Het is toen dat ik haar de eerste maal hoorde praten. De eerste 10 minuten was ik onder de indruk van het stotteren zelf en vooral het mentale gevecht dat Charlotte met zichzelf voerde. Na nog eens 5 minuten was ik voornamelijk onder de indruk van hoe ze haar verhaal bracht, hoe mooi ze haar zinnen bouwt, hoe authentiek ze overkomt…. het stotteren was voor mij al lang bijzaak geworden. Het gaat in het leven uiteindelijk over wie je bént en wát je te vertellen hebt! Omdat mijn initiële insteek van deze reeks voornamenlijk focust op portretfotografie, en de problematiek van stotteren vrij complex is, laat ik graag het woord aan Charlotte zelf in de volgende 1u durende podcast van Onbespreekbaar.

Mijn vragen aan Charlotte Roggeman.

Charlotte, in de podcast maak je ons heel duidelijk wat een gigantische impact stotteren op het mentale leven van iemand heeft. Respect! Wat wil je bereiken met je platform Trust Your SSStruggle.
Charlotte: “1 op 100 mensen stottert, en dat is veel. Toch wordt hier in de media en in het dagelijks leven heel weinig aandacht aan besteed. Als je al eens bekende personen op TV of radio hoort getuigen over hun stotterprobleem, zitten ze geen enkele keer vast terwijl ze spreken. Dat geeft een totáál vertekend beeld. Met mijn recent opgerichte platform Trust Your SSStruggle, waar ook een stottertherapeut bij betrokken is, wil ik stotteren normaler maken. Ik wil het laten zien én horen. Ik wil het uit het verdomhoekje halen en stotteraars een stem en veilig aanspreekpunt geven”.

“Praten is niet voor iedereen even evident. Voor mensen die stotteren is communiceren soms echt een hel. Ik hoor mensen met een stotterprobleem die zichzelf opsluiten, een groot deel van wie ze zijn onderdrukken, hun levenskwaliteit vergooien, … en daar wil ik iets aan veranderen. De waarde van het platform moet vooral emotioneel van aard zijn: steun bieden, een luisterend oor, perspectief, … Stotteren moet je ook vanuit verschillende oogpunten bekijken. Zo is er plaats voor verhalen van mensen die stotteren, maar ook voor psychologen, logopedisten en neurochirurgen.”

Wat ligt er bij jou persoonlijk aan de basis van het stotteren?
Charlotte: “Er kunnen verschillende oorzaken aan de basis liggen van stotteren. Ik zelf stotter al zolang ik me kan herinneren. Bij anderen kan het stotteren ontstaan op latere leeftijd, bvb. na een traumatische ervaring of een fysiek ongeval. Wat intussen geweten is, is dat iemand die stottert er hoe dan ook aanleg voor heeft. Dat geldt ook voor diegenen die pas begonnen stotteren na een trauma of ongeval. Wetenschappers spreken over een een aantal genen die samen stotteren veroorzaken. Welke dit zijn of waarom mensen stotteren is nog niet geweten. Ook als verder niemand in je familie stottert, kun je die aanleg voor stotteren hebben. Ik heb de kwetsbaarheid bij mijn geboorte meegekregen, omdat stotteren al vaker voorkwam in mijn familiale omgeving.”

“Het is nog niet goed geweten wat er in de hersenen gebeurt waardoor je stottert. Voordat je begint met praten, zet je de woorden bij wijze van spreken klaar in je brein. Maar tussen dat klaarzetten en het daadwerkelijk uitspreken in, gaat het mis. De theorie is dat dat iets te maken kan hebben met de timing: want al zijn we ons daarvan niet bewust, wij praten ritmisch.

Wat vind jij persoonlijk het lastigste aspect aan stotteren?
Charlotte: “Doorgaan. We hebben allemaal wel eens een slechte dag en dan is moed en doorzettingsvermogen niet altijd zo vanzelfsprekend. Letterlijk vanzelfsprekend in mijn geval (lacht). Ook al krijgt het stotteren naarmate je ouder wordt een zachtere connotatie, leuk is het niet. Het is een extra factor waarmee je bewust en onbewust rekening houdt. Het kan een stress uitlokkende factor zijn of soms ben ik pakweg buiten adem na het uitspreken van een woord of na het voeren van een conversatie. Ik ben ook eerder streng voor mezelf en gun mezelf niet de ruimte om fouten te maken. Stotteren daagt me uit om zachter te leren zijn voor mezelf. Of zo zie ik het toch.” 

Je initiatief heeft al behoorlijk wat weerklank gekregen in de media. Geef jij ons nog even mee waar we meer over jouw ervaringen en je platform kunnen lezen?
Charlotte: “Je kan me horen in een uitzending van Q-music naar aanleiding van Wereldstotterdag, daarnaast verscheen er ook al een artikel in Flair en een heel uitgebreid artikel in De Morgen. Graag wil ik ook verwijzen naar een prachtige documentaire die ik onlangs zag “My Beautiful Stutter“. Heel aangrijpend voor iemand die zich niet bewust is van de impact van stotteren op een mensenleven.

En tot slot, wat is jouw goeie raad of levensmotto?
Charlotte: Voor mij is dat If you can’t help it. Own it. Een gedachte of mantra dat mezelf al veel ademruimte en rust heeft gegeven in mijn hoofd. Het tonen van menselijkheid is daarnaast ook iets dat enorm geapprecieerd wordt. Ik ervaar zelfs dat het verademend werkt voor zowel mezelf als anderen. Het zorgt voor verbinding met andere mensen omdat iedereen wel zijn eigen imperfecties heeft, dus je herkent jezelf als het ware in de ander.” 

fotografie en tekst: Catherine Vereecke • locatie: Fotostudio Catherine

OP ZOEK NAAR EEN FOTOGRAAF VOOR JOUW PROJECT?